ŚW. JAKUB APOSTOL
Wśród apostołów było dwóch Jakubów.
Dla odróżnienia nazwani są Większy i Mniejszy albo też Starszy i Młodszy. Przy tym prawdopodobnie
nie chodziło o ich wiek, ale o kolejność przystępowania do grona apostołów. Rozróżnienie to wprowadził św. Marek. Imię Jakub pochodzi od hebrajskiego słowa "skeb" co znaczy pięta.
Według pierwszej księgi Mojżesza, kiedy Jakub wnuk Abrahama, rodził się jako bliźniak z Ezawem swoim bratem, miał go trzymać za piętę. Św. Jakub Apostoł Starszy jest tym, który był powołany przez Jezusa, razem ze swym bratem Janem, jako jeden z Jego pierwszych uczniów: święci Mateusz
i Łukasz wymieniają go na trzecim miejscu, a św. Marek na drugim. Jakub i jego brat Jan byli synami Zebedeusza. Byli rybakami i mieszkali nad jeziorem Tyberiadzkim. Ewangelie nie wymieniają bliżej miejscowości. Być może pochodzili z Betsaidy, podobnie jak św. Piotr, Andrzej i Filip, gdyż spotykamy ich razem przy połowach. Św. Łukasz zdaje się to wprost narzucać, kiedy pisze, że Jan i Jakub "byli wspólnikami" Szymona - Piotra.
Matką Jakuba i Jana była Salome, która należała do najwierniejszych towarzyszek wędrówek Chrystusa.
Jakub został zapewne powołany do grona uczniów Chrystusa już nad rzeką Jordan. Po raz drugi Pan Jezus powołał Jakuba podczas połowu ryb.
Wspomina o tym św. Łukasz dodając nowy szczegół, że było to po pierwszym cudownym połowie ryb. Jakub należał do uprzywilejowanych uczniów Jezusa, którzy byli świadkami wskrzeszenia córki Jaira, przemienienia na górze Tabor oraz modlitwy w Ogrójcu. Żywe usposobienie Jakuba i Jana sprawiło, że Jezus nazwał ich "synami gromu". Chcieli bowiem, aby piorun spalił miasto w Samarii, które nie chciało przyjąć Pana Jezusa z jego uczniami. Dzieje apostolskie wspominają o św. Jakubie dwa razy: kiedy wymieniają go na liście apostołów oraz przy wzmiance o jego męczeńskiej śmierci.
Święty Jakub jest również Patronem Miasta człuchów,Jego posąg zdobi budynek urzędu miejskiego.